Dag 7: Shirakawa-go en naar Kanazawa

Het blijft moeilijk wennen aan de Japanse tijden. Om 12 uur staat de zon op zijn hoogst wat betekent dat het vroeger licht is en vroeger donker. Ik word daarom telkens te vroeg wakker omdat ik het gevoel heb dat het al dag is. Gelukkig wordt ik dan niet wakker gemaakt door een wekker maar door natuurlijke omstandigheden. Helaas moet ik dan wel wachten tot ik de dag kan beginnen. Om 8 uur ging ik met de bus naar Shirakawa-go, dat is een dorpje in de bergen tussen Takayama en mijn volgende bestemming: Kanazawa.

Shirokawa-go staat bekend om zijn traditionele huizen, waardoor het een toeristische attractie is geworden. Het is niet erg groot, dus een goede plek om een paar uur door te brengen. Oorspronkelijk zou ik met de trein via Toyama gaan, maar deze route door de bergen is veel interessanter.

Het weer begon goed. Bewolkt, een paar druppels regen, vrij koel. Maar toen ik in Kanazawa aankwam begon de zon weer te schijnen. Door het lange reizen de hitte heb ik verder niet veel gedaan in Kanazawa. Een beetje rondgelopen, de bus genomen toen bleek dat deze stad groter is dan verwacht, en weer teruggegaan. Nog geen foto's van Kanzawa dus. Maar ik zit hier drie dagen, dus er is nog genoeg tijd.

Shirakawa-go was wel ok. Een beetje veel winkeltjes in verhouding met gewone huizen. Vergeleken met mijn eerste reizen zijn veel plaatsen veel meer gericht op toeristen. Toen keek je nog op als je een niet-Aziaat zag. Nu hoor je soms minder Japans op een dag dan andere talen. In 2020 zal het vast nog erger zijn als de Olympische spelen gehouden worden.

Ik weet nog niet wat ik morgen ga doen. Ik heb twee opties: door Kanazawa fietsen, of naar de Kurobe kloof gaan. Het weer gaat morgen en overmorgen net zo erg worden als vandaag, dus ik zie er een beetje tegen op om de hele dag buiten te zijn. Ik zie morgen wel wat ik doe, afhankelijk van hoe laat ik wakker word. Waarschijnlijk ga ik toch een dag eerder naar Kurobe, want dat is een van de hoogtepunten van de reis.